Terugblik op de dag van Gisteren

Herinneren

Dinsdag 24 november, een gewone dag. Ik begin mijn werkdag zoals elke dinsdag. Ook vandaag moet ik vroeger stoppen omdat ik les heb. Zoals altijd vertrek ik dan om kwart voor vijf naar huis. Ik was me en eet snel iets. Nog vlug mijn boekentas maken… Snel en Vlug de twee woorden die er altijd zijn op dinsdagavond. Om kwart voor zes vertrek ik naar de school. Normaal ben ik dan op tijd in Hasselt.

Ik kom van Velm, dus rij ik eerst naar Sint-Truiden en neem dan de expresweg (N80) naar Hasselt. Vandaag was het verkeer vlot en zoals altijd heb ik het geluk van snel een parkeerplaats te vinden. We hebben vandaag de eerste les basiskennis kleuter, best spannend dus. De les verloopt goed en de tijd vliegt. Tijd om naar huis te gaan.

Zoals altijd ontspan ik me een beetje in de auto door een leuke cd op te zetten. Opeens kom ik uit een draai en zie voor me heel veel blauwe lichten. Controle? Dacht ik eerst, maar hoe korter ik kwam hoe beter ik zag wat er was gebeurd. Een ongeval!

Ik voelde mijn hart sneller slaan en zette onmiddellijk mijn radio uit. Ik zag een ambulance, de mug, de brandweer, heel veel mensen en drie auto’s. Ook zag ik mensen met doeken rond de eerste auto staan, er hing ook een doek tussen de deur gespannen aan de bestuurderskant. Dit is ernstig dacht ik!

Ik mocht niet rechtdoor, ik moest afslaan. Het was aan het kruispunt van Kortenbos op de N80. Ik draaide me daar en reed terug de expresweg op, zo mocht het wel. Tijdens de verdere rit kon ik aan niets anders denken dan aan het ongeval. Ook toen ik thuiskwam. Ik dacht, misschien komt het wel op het nieuws. Ik ben nog wakker gebleven om te kijken, maar niets. Te snel misschien dacht ik.

De volgende dag en dagen heb ik er vaak aan teruggedacht. Zou de persoon dood zijn? ’S avonds had ik terug les. Het voelde heel raar om daar terug door te rijden. Alles kwam terug in een flits. Op de straat zag ik het glas nog liggen. Het spiegelde op de baan. Ook een week later denk ik er nog atijd aan als ik er voorbij kom.

Erkennen, Herkennen

Op de weg naar huis was ik aan het denken gegaan. Zou het een waarschuwing zijn? Ik rij altijd snel op deze weg, maar nu niet. Het ging gewoon niet. Ik reed heel voorzichtig en kalm.

Voor mezelf kwam er een klik, je moet voorzichtig zijn. Volgens mij heeft alles wat we tegenkomen een betekenis en dit ook. God wil me laten zien wat er kan gebeuren en dat ik voorzichtig moet zijn. voor hetzelfde geld was ik daar op dat moment.

Het draait er gewoon om, om zelf je betekenis aan een situatie te geven. Zelf iets herkennen en er betekenis aan geven. Sommige situaties komen er, of gebeuren om een reden. Daar geloof ik heel sterk in.